Na zdjęciu: siedziba patriarchatu Syriacko-Katolickiego w Damaszku

Syriacki Kościół Katolicki przez 14 stuleci dzielił los, język i zwyczaje z Kościołem Syriacko-Prawosławnym. W XV w. w wyniku działań zachodnich misjonarzy, przeważnie kapucynów, przy współdziałaniu Maronitów, dążenia do Unii z Rzymem doprowadziły do wyodrębnienia z łona Kościoła Syriackiego nowego Kościoła. W roku 1662 patriarchą nowego Kościoła (który przyjął nazwę Syriackiego Kościoła Katolickiego) został Ignatius Andre Akhidan, ale Unia z Rzymem ostatecznie została sfinalizowana w 1783 roku.

Biskup Joseph Younan

ܐܓܢܛܝܘܣ ܝܘܣܦ ܬܠܝܬܝܐ ܝܘܢܢ

6.11.1995 papież Jan Paweł II ustanowił pierwszą diecezję Kościoła Syriacko-Katolickiego w USA, której biskupem został Joseph Younan. Patriarchą Kościoła jest obecnie Mar Ignatius Antoun II Hayek, ustanowiony w 1968 roku, rezydujący w Bejrucie (Liban). Jest przełożonym Archidiecezji Bejruckiej i całej społeczności Syriacko Katolickiego Patriarchatu Antiochii, która się skupia w dwóch archidiecezjach w Iraku, czterech w Syrii, jednej w Egipcie i Sudanie, jednej obejmującej Ziemię Świętą i Turcję, a także w nowoutworzonej diecezji w USA.

Syriacki Kościół Katolicki w Aleppo (Syria)

Liturgia oparta o obrzędy syriackie wywodzi się ze starożytnych tradycji kościołów Jerozolimy i Antiochii, i jest nazywana Zachodnim Obrządkiem Syriackim. Główne nabożeństwo nosi nazwę „Anafora św. Jakuba (brata Pańskiego)”.

Ludność, należąca do Kościoła Syriacko-Katolickiego, na przestrzeni wieków była nazywana różnie – najbardziej rozpowszechnione nazwy to Syriaci, Asyryjczycy lub Aramejczycy (od nazwy biblijnej krainy Aram leżącej nieopodal rzek Tygrysa i Eufrata).