Zachęcamy do postu w intencji Asyryjczyków, cierpiących dla imienia Jezusa Chrystusa. Są prześladowani, wypędzani, rabowani, zmuszani do przyjęcia islamu i zabijani za odmowę. Czyż nie powinniśmy przynajmniej w modlitwie i poście łączyć się duchowo z cierpiącymi braćmi?
Post Niniwy jest ruchomy – w tym roku wypada w dniach 18-20 stycznia 2016. Jego nazwa przywołuje pamięć asyryjskiej stolicy, do której Bóg skierował proroka Jonasza (VIII w. przed Chr.), a czterdziestodniowa pokuta Niniwitów przyniosła ułaskawienie (Jon 3,1-10). Symbolika wydarzenia utrwaliła się w chrześcijaństwie (Mt 12,41; Łk 11,29-32). Obecnie w dolinie Niniwy pozostało niewielu Asyryjczyków – największe miasto obok ruin Niniwy to Mosul, w którym nie ma już więcej chrześcijan…
W tradycji Asyryjczyków źródła kościelne informują, że św. Efrem (IV w.) poświęcił Postowi Niniwy siedem homilii. Inną homilię, datowaną na VI wiek, przypisuje się rektorowi akademii w Nisibis, o imieniu Henana. Post ten miał początkowo trwać sześć dni i być ogłaszany raz na trzydzieści lat lub w sytuacji wymagającej mobilizacji sił duchowych, dla przezwyciężenia momentów krytycznych. Przekonanie o skuteczności postu jako środka przynoszącego wyzwolenie, wywodzi się z praktyk zapisanych w Starym Testamencie (Jl 1,14; II Sm 1,12).
Post Niniwy polega na dwuipółdniowej absolutnej głodówce. Jego intencją jest zazwyczaj szczęśliwy powrót bliskiej osoby z wojska, wyzdrowienie chorego, zdanie ważnego egzaminu, spotkanie towarzysza życia, a dzisiaj również wyzwolenie z opresji. Walka z samym sobą kończy się ceremonialną ucztą zbiorową na terenie kościoła. Bezimienni wierni przygotowują nań potrawy niespotykane w innych porach roku. Przynoszą owoce, orzechy i inne produkty.
Tradycyjna asyryjska potrawa, która nieodłącznie towarzyszy uczcie Postu Niniwy, zwie się pohine. W jej skład wchodzi siedem surowców: ziarno pszenicy, jęczmienia i kukurydzy, nasiona ciecierzycy, miąższ nasion słonecznika lub roślin dyniowatych, syrop winogronowy lub daktylowy, sól. Ziarna i nasiona praży się, rozdrabnia, miesza i polewa obficie gorącym rozcieńczonym syropem. Otrzymaną masę formuje w kulki i zanosi do kościoła. Podaje się także kawite (do wyprażonej w piecu mąki pszennej lub jęczmiennej dodaje się syrop, trochę oliwy, rozdrobnione orzeszki i sezam; po wymieszaniu formuje się w kulki) oraz zarda (pudding ryżowy z cukrem, przyprawiony gałką muszkatołową i dekorowany na wierzchu sproszkowanym cynamonem). W niektórych miejscowościach asyryjskich w północnym Iraku w dzień po zakończeniu postu podaje się kubbę (klopsiki pszenno-mięsne) oraz aprah (gołąbki z liści winorośli), które przeleżały trzydniowy okres postu. Mają zapobiegać bólom głowy i wyleczyć przewlekłą migrenę!