Chrześcijaństwo rozpowszechniło się w Mezopotamii już w pierwszych latach po Zmartwychwstaniu Pana Jezusa Chrystusa, i od wtedy jest świętowana Wielkanoc przez Asyryjczyków – którzy mieszkają na tych terenach od 5500 lat. Arabowie najechali te tereny zaledwie 1400 lat temu, a państwo Irak zostało utworzone 83 lata temu. Pomimo wojny trwającej od 2003 r. chrześcijanie Iraku są wierni Chrystusowi i zwyczajom kultywowanym od dwóch tysięcy lat. Iracki Kościół Chaldejski będący w unii z Rzymem obchodzi Wielkanoc w tym samym terminie, co Kościół katolicki w Europie.
W odróżnieniu jednak od pustawych kościołów Europy, świątynie w Iraku są pełne ludzi. Niestety, są też podejmowane poważne środki bezpieczeństwa – wysokie mury i ochrona mają zapobiec kolejnym atakom terrorystycznym ze strony pokojowo nastawionych przedstawicieli religii pokoju. Szczególne nasilenie ochrony i zabezpieczeń okazało się konieczne po wydarzeniach 2014 r., kiedy ISIS zajęło znaczne terytoria, m.in. Mosul.
Radość chrześcijan obchodzących Wielkanoc udziela się również muzułmanom. Wielu z nich ma dość swojej religii pokoju zmuszającej do mordowania zarówno innowierców, jak i muzułmanów innych wyznań (notorycznie szyici mordują sunnitów, a sunnici szyitów). Dodatkowo muzułmanom imponuje fakt, że chrześcijanie potrafią przebaczać i zaczynają wszystko od nowa. Dla islamu prawo zemsty (talionu) jest najważniejsze, jest wręcz źródłem życia. Koran naucza w surze 2:179: „W talionie jest dla was życie, o wy, obdarzeni rozumem!”. Tymczasem, patrząc na irackich chrześcijan, wielu muzułmanów odkrywa, że zemsta jest pułapką śmierci, a właśnie przebaczenie prowadzi do życia.
Módlmy się, by nawrócenie muzułmanów i przebaczenie grzechów przez Jezusa Chrystusa odrodziło cierpiący naród iracki.