Od czasu powstania islamu w VII w., kiedy Mahomet nakazał najpierw wymordować wszystkich chrześcijan Półwyspu Arabskiego, a następnie kontynuatorzy jego religii rozpoczęli krwawą historię islamizacji świata, Asyryjczycy przeżyli 30 masakr bezbronnej ludności cywilnej. Mordowani byli mężczyźni, kobiety i dzieci; kobiety traktowano jako łup wojenny (Koran, sura 4:24), czyli zazwyczaj najpierw gwałcono, a jeśli nie zgadzały się na przyjęcie islamu i życie w haremie, były mordowane również. Działo się tak pomimo że chrześcijanie przez cały czas trwania islamu, byli motorem nauki, kultury i edukacji we wszystkich krajach muzułmańskich, a bogactwo kalifów w ogromnej większości pochodziło z podatków chrześcijan i żydów (oraz rabunkowych najazdów na ościenne kraje chrześcijańskie).
Poniżej lista masakr, jakie miały miejsce od najazdu Kurdów w 1261 r. do końca XIV w., kiedy hordy Tamerlana zrujnowały cywilizację chrześcijańską całego Wschodu.
Zachęcamy też do przeczytania o masakrach, jakie miały miejsce w okresie od powstania islamu do najazdu Kurdów
Cz. 2. Od najazdu Kurdów do Tamerlana
1261 r.: najazd Kurdów
Ogromna liczba Kurdów na rozkaz króla Saliha Ismaila przybyła z górskich rejonów dzisiejszej Turcji w dolinę Niniwy. Tysiące Asyryjczyków uciekło z miejscowości Bartela, Bachdida (Karakosz), Badna, Baszira i Karmlis do Arbilu. Wsie zostały zrabowane, a tysiące osób, które nie zdążyły ukryć się w Arbilu, zostało zmasakrowanych. Nie oszczędzono klasztoru żeńskiego w mieście Bachdida (Karakosz), wszystkie siostry wymordowano. (Bar Hebreus, Historia królestw, wydanie arabskie, s. 492-497)
1268 r.
Egipski sułtan najechał Antiochię Syryjską. Wszyscy mężczyźni zostali zamordowani, kościoły zburzone, a dzieci wzięto do niewoli. Biskup Gazarty Mar Hnan-Iszo został zaaresztowany i skazany na śmierć. Zostal ukamienowany, a jego ciało zawieszono na bramie miasta.
1285
Arabowie i Kurdowie zaatakowali miasto Arbela zabijając Asyryjczyków, grabiąc i burząc ich domostwa. Sprawujący władzę w mieście Asyryjczyk Isa Bar Mokates został powieszony za nogi i spalony żywcem.
1288
W pobliżu miejscowości Bartela (Karakosz) miała miejsce bitwa między Kurdami i Tatarami. Po jej zakończeniu Kurdowie wybrali 12 najlepszych młodzieńców i zamordowali ich publicznie, by zastraszyć ludność i pokazać swoje panowanie w regionie (Bar Hebreus, Historia Asyryjczyków, wydanie arabskie, s. 516).
1289
Kurdowie zaatakowali ponad 70 asyryjskich miejscowości. Zamordowano ponad 500 mężczyzn, a ponad 1000 dzieci zabrano do niewoli.
1295
Mongolski władca Kazan Chan rozkazał niszczyć kościoły w Mezopotamii. Patriarcha Asyryjskiego Kościoła Wschodu Jahballaha został uwięziony i torturowany przez Arabów. Zburzono kościół Mar Szalita. Patriarcha został zakatowany na śmierć, gdyż nie skorzystał z oferty przyjęcia islamu, która dawała mu szansę przeżycia.
1297
Ala ad-Din, muzułmański przywódca mongolski, zaatakował miasto Amedia w Asyrii, masakrując ludność i burząc kościoły. Do niewoli trafiło ponad 12 tys. Asyryjczyków.
1310
Arabowie wspierani przez Mongołów zaatakowali miasto Arbela masakrując wszystkich, kto się nie nadawał na sprzedaż jako niewolnik.
1324
Zostało zaatakowane miasto Bachdida (Karakosz). Spalono wiele domów chrześcijańskich oraz 4 kościoły (Habib Hanona, The Church of the East in the Nineveh Plain, 1992, s. 139).
1361
Mar Gregorios Bit Kinaja został wypędzony z Barteli. Kiedy przybył do Bagdadu, został zamordowany (Isaac Armalah, Abna’ Al-Zamaan, Lebanon, 1924, s. 43).
1369-1400: masakry Tamerlana
Powszechnie uważa się, że pojawienie się Asyryjczyków w trudnodostępnych górskich regionach Hakkari, a także zniknięcie chrześcijaństwa z całej Azji Środkowej i Północnej to wynik okrucieństwa Timura znanego na Zachodzie jako Tamerlan. John Stewart pisał o nim: „To był fanatyczny muzułmanin nienawidzący wszystkiego co chrześcijańskie. Bezlitośnie mordował chrześcijan, którzy nie zgadzali się przyjmować islam”.
Przywódca jednego z plemion tureckich, uważający siebie za potomka Czyngis-Chana, uzurpował władzę w 1369 r. W 1380 zaatakował Persję i 13 lat zajął tereny Persji i Mezopotamii. Kiedy zdobył miasto Isfahan, kazał ułożyć piramidę z 70 tysięcy głów pomordowanych mieszkańców, a na ruinach zdobytego Bagdadu piramidę z 90.000 głów. Asyryjskie miasto Tikrit walczyło kilka tygodni, zanim wojsko Tamerlana (72 tys. żołnierzy) je zdobyło. Wszyscy mieszkańcy zostali wymordowani. Marsz Tamerlana pozostawiał ruiny i trupy. Chrześcijaństwo Wschodu legło w gruzach i praktycznie przestało istnieć w Persji, Azji Środkowej i w Chinach. Ocaleli tylko ci chrześcijanie, którzy zdążyli ukryć się w górach.
Ostatnie słowa Tamerlana przed śmiercią ponoć brzmiały następująco[2]:
„Wiem, że moja dusza wkrótce opuści ciało i zostanę zabrany ku tronowi Allaha, który daje życie i życie odbiera. Proszę, byście nie przelewali łez po mojej śmierci. Zamiast drzeć szaty i biegać wokół jak oszalali, módlcie się do Allaha o łaskę dla mnie. Powiedzcie Allah akbar (Allah jest wielki), i powtarzajcie Al-Fatihę [pierwsza sura Koranu, odczytywana jako codzienna modlitwa] ku pocieszeniu mej duszy (…). Ogłaszam Pira Mohammeda, syna Dzahangira, moim jedynym dziedzicem i pełnoprawnym następcą na tronie. (…) Nakazuję wam wszystkim, abyście byli mu posłuszni i poświęcili życie, by mógł utrzymać swoją władzę, tak aby świat nie pogrążył się w chaosie i owoce mego wieloletniego trudu nie poszły na marne.
Jak widać, owoce trudu Tamerlana nie poszły na marne: jego następcy nie pozwolili na odrodzenie chrześcijaństwa, a dzisiejszy Uzbekistan uczcił pamięć tego ludobójcy budując mu pomnik i wydając pamiątkowy znaczek pocztowy w 2008 r.
Czytaj również:
Pamięci męczenników narodu Asyryjczyków (cz. 1: od powstania islamu do najazdu Kurdów)
Pamięci męczenników narodu Asyryjczyków (cz. 3: od Tamerlana do I wojny światowej)
źródło: Genocides Against the Assyrian Nation