Włoscy archeolodzy z Universytetu Udine odkryli w prowincji Dohuk „irackiego Kurdystanu” unikatowy obiekt, wyjątkowo dobrze zachowany. Płaskorzeźby z dziesięcioma napisami, datowane na lata 705-720 przed Chr., ukazują „Asyryjskiego króla Sargona w obecności bóstw”. Obiekty są ulokowane w odległości ok. 20 km na południe od miasta Dohuk (syr. ܢܘܗܕܪܐ Nohadra), wzdłuż starożytnego kanału irygacyjnego o długości ok. 7 kilometrów informuje AINA.org za stroną https://www.kurdistan24.net.

Międzynarodowy projekt archeologiczny pod nazwą Ziemia Niniwy został uruchomiony w sierpniu 2012 r. we współpracy włoskiego Universytetu Udine i irackiego Regionalnego Rządu Kurdystanu. Planuje się złożenie wniosku o wpisanie odkrytych obiektów na Listę UNESCO. Galeria pięknych zdjęć jest dostępna na stronie uniwersytetu.

Miasto Nohadra (obecnie Dohuk) aż do upadku Imperium Osmańskiego było zamieszkałe w większości przez ludność chrześcijańską. Najstarszym kościołem miasta jest kościół Mar Ith-Alaha, istniejący tutaj sprzed VII wieku i kilka razy odnawiany w XX w. Należący do Kościoła Chaldejskiego kościół p.w. Wniebowzięcia NMP jest wspomniany w dokumentach z XVI w., a inny XVI-wieczny kościół Mar Gorgisa w Dohuku został przerobiony na meczet. O żywotności asyryjskiej wspólnoty Nohadry świadczy wybudowanie w 2005 r. kościoła p.w. Mar Narsaja, trzeciego w tym mieście należącego do Asyryjskiego Kościoła Wschodu.

Miło, że rząd kurdyjski udostępnia zabytki Asyryjczyków naukowcom, podobnie jak rząd Iraku, który wystąpił o wpisanie na Listę UNESCO ruin starożytnego Babilonu. Szkoda tylko, że nikt nie zadaje sobie pytania: skąd się wzięły zabytki asyryjskie w Kurdystanie? Nie mówiąc już o pytaniu: skąd się wziął Kurdystan tam, gdzie od tysiącleci nieprzerwanie mieszkają Asyryjczycy?